به گزارش همشهریآنلاین به نقل از ایسنا، «عبدالکریم غنیپور»، مسئول تعاونی زیلوبافان میبد که بیش از ۶۰ سال از عمر خود را صرف زیلوبافی کرده، اظهار کرد: زیلو، یک فرش دستبافت سازگار با محیط زیست است که به دلیل داشتن مواد اولیه سالم و بدون حساسیتزا به فرش سلامت معروف شده است.
وی افزود: روزگاری ۶۰ درصد از فرش ایران را زیلو تشکیل میداد، ولی با ورود موکت و قالیهای ماشینی، عرصه بر این فرش سالم و اصیل تنگ شد. زیلو از پنبه خالص و بدون هیچ مصنوعات شیمیایی بافته میشود، اما مردم ناآشنا با این هنر گرانبها و سرشار از سلامت، به زیراندازهای مصنوعی و شیمیایی روی آوردهاند.
غنیپور که معتقد است زیلو در سالهای اخیر و به دنبال جهانی شدن آن از حال و روز بهتری برخوردار شده بود، اضافه کرد: در حال حاضر ۲۰۰ دستگاه زیلوبافی و ۲۰۰ زیلوباف در یزد فعال هستند.
مسئول تعاونی زیلوبافان میبد و فعالان صنایع دستی استان یزد با اشاره به کرونا به عنوان معضلی برای زیلوبافان، گفت: کرونا درست زمانی از راه رسید که وقت طلایی بازار و فروش زیلوبافانی بود. حتی یکی از زیلوبافان ۳۰۰ میلیون زیلو برای فروش در نوروز آماده کرده بود، اما در این شرایط حتی یک ریال هم به فروش نرفته و این به معنای هدررفت سرمایه و انرژی این زیلوباف است.
وی ادامه داد: با این وجود، همچنان زنان خانهدار میبدی مشغول بافت زیلو هستند و زیلوهایشان را برای فروش میآورند، درحالیکه شرکت تعاونی، توان خرید زیلوهایشان را ندارد و نمیدانیم چگونه جواب بافندگانمان را بدهیم.
صادرات
غنیپور افزود: زیلو، فرشی است که صادرات آن به صورت چمدانی و توسط گردشگران انجام میشود، اما امروز دیگری خبری هم از گردشگری نیست.
وی بیان کرد: صادرات عمده زیلو نیاز به سرمایهگذار دارد. چنین سرمایهای در اختیار زیلوبافان که عمدتاً از اقشار ناتوان جامعه هستند نیست و سرمایهگذاری هم تاکنون در این حوزه ورود نکرده است.
غنیپورافزود: وجود یک بازاریاب خوب برای فروش زیلو در کشورهای دیگر به خصوص کشورهای عربی کمک بزرگی به توسعه این صنعت میکند.
بیمه بافندگان زیلو
مسئول تعاونی زیلوبافان میبد و فعالان صنایع دستی استان یزد از بیمه نشدن بافندگان زیلو گلایه کرد و گفت: تعداد محدود و انگشتشماری از از بافندگان پوشش بیمهای دارند. مسئولان در جواب درخواست بیمه شدن بافندگان زیلو گفتند که باید بیمه قالیبافها را قطع کنیم تا شما را بیمه کنیم. در حالی که ما هرگز راضی به چنین کاری نیستیم. برخی نیز پیشنهاد دادند تا از بیمه عشایر و روستایی استفاده کنیم که اینها هیچ کدام کمکی برای بیمه شدن زیلوبافان نیست.
وی بیان کرد: تاکنون دولت هیچ حمایتی از زیلوبافان نکرده است، به جز برخی پیگیریها از سوی میراث فرهنگی که مادی نبوده است. حمایت دولت در قالب ارائه تسهیلات کمبهره میتواند این فرش جهانی و بافندگان و شاغلان آن را نجات دهد.
وی افزود: تنها مطالبه ما این است که زیلوهایمان را بخرند یا وامی با بهره پایین به ما بدهند تا مشکل ما تا زمان فروش بعدیمان در تابستان برطرف شود.
غنیپورگفت: در حال حاضر جوانان به دلیل مشکلات این صنعت تمایلی به زیلوبافی ندارند. بیشتر افراد مشغول در این حرفه، سالمندان هستند که پس از آنها این هنر صنعت دوباره فراموش میشود، مگر این که دولت با طرحهای حمایتی بتواند مسیر جذب جوانان را تسهیل کند.
نظر شما